کد مطلب:5803 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
همراهان رسول اکرم در معراج
عروج به سوی خدا، وقف پیامبران نیست! این مقام منیع به ولایت و عبودیت سالك صالح وابسته است و اگر كسی عبد خالص شد، «ولی الله» می شود و این راه بر روی او باز است [1] .
نماز كه ره آورد معراج پیغمبر است و از معراج تنزل كرده است، راه عروج را به ما نشان می دهد، چون نزول نماز نظیر نزول باران نیست كه چیزی از فضا به نحو تجافی به زمین برسد، بلكه به نحو تجلّی است كه اصل آن در مخزن الهی وجود دارد و رسول اكرم صلی الله علیه وآله در معراج به آن اصل رسید و فرع آن به عالم طبیعت تنزّل كرد. پس با اعتصام به حبل الله و نلغزیدن در حركت و نجات از چاه طبیعت، از فرع نماز می توان به اصل آن واصل شد. بنابراین اگرچه ممكن است كسی در سند «الصلوة معراج المؤمن» [2] خدشه كند، لیكن شكی نیست كه با نماز می توان به درجه ای از معراج نائل آمد. خداوند متعال، پیامبرصلی الله علیه وآله را همان طور كه در احكام ظاهری مقتداست، در سیر باطنی نیز الگو قرار می دهد. خداوند بر این مطلب تصریح می كند كه چرا ملكوت آسمان ها و زمین را نمی نگرید و چرا ملكوتی نمی شوید:
«أَوَلَمْ یَنظُرُواْ فِی مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَیْ ءٍ وَأَنْ عَسَی أَن یَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ» [3] ؛ آیا فكر و نظر در ملكوت آسمان ها و زمین نمی كنند و در هر چه خدا آفریده نمی نگرند (تا به قدرت و حكمت خدا دانا شوند) و چون اجل و (مرگ) آنها بنا باشد كه به آن ها نزدیك شود، آن گاه به چه حدیثی بعد از این ایمان خواهند آورد؟
به تعبیر آیة الله جوادی آملی، پیامبرصلی الله علیه وآله انسانی ملكوتی است، او در ملك و ملكوت، در جبروت و سدرة المنتهی، مقتدای شماست.
راه عروج و سیر در ملكوت باز است، به دنبال او بروید تا حقائق را ببینید و آن ها را بیابید.
«سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأَقْصَی الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ» [4]
همان طور كه ملاحظه می نمایید، در پایان آیه مورد نظر در سوره اسراء آمده است: «هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ»؛ خدا سمیع و بصیر است.
یعنی در بین صداهای نیایش كنندگان، مناجات كننده راستین را می شناسد و دل ها را می بیند كه كدامین زمزمه از دل عبد خالص برخاست.
نماز كه ره آورد معراج پیغمبر است و از معراج تنزل كرده است، راه عروج را به ما نشان می دهد، چون نزول نماز نظیر نزول باران نیست كه چیزی از فضا به نحو تجافی به زمین برسد، بلكه به نحو تجلّی است كه اصل آن در مخزن الهی وجود دارد و رسول اكرم صلی الله علیه وآله در معراج به آن اصل رسید و فرع آن به عالم طبیعت تنزّل كرد. پس با اعتصام به حبل الله و نلغزیدن در حركت و نجات از چاه طبیعت، از فرع نماز می توان به اصل آن واصل شد. بنابراین اگرچه ممكن است كسی در سند «الصلوة معراج المؤمن» [2] خدشه كند، لیكن شكی نیست كه با نماز می توان به درجه ای از معراج نائل آمد. خداوند متعال، پیامبرصلی الله علیه وآله را همان طور كه در احكام ظاهری مقتداست، در سیر باطنی نیز الگو قرار می دهد. خداوند بر این مطلب تصریح می كند كه چرا ملكوت آسمان ها و زمین را نمی نگرید و چرا ملكوتی نمی شوید:
«أَوَلَمْ یَنظُرُواْ فِی مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّهُ مِن شَیْ ءٍ وَأَنْ عَسَی أَن یَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ» [3] ؛ آیا فكر و نظر در ملكوت آسمان ها و زمین نمی كنند و در هر چه خدا آفریده نمی نگرند (تا به قدرت و حكمت خدا دانا شوند) و چون اجل و (مرگ) آنها بنا باشد كه به آن ها نزدیك شود، آن گاه به چه حدیثی بعد از این ایمان خواهند آورد؟
به تعبیر آیة الله جوادی آملی، پیامبرصلی الله علیه وآله انسانی ملكوتی است، او در ملك و ملكوت، در جبروت و سدرة المنتهی، مقتدای شماست.
راه عروج و سیر در ملكوت باز است، به دنبال او بروید تا حقائق را ببینید و آن ها را بیابید.
«سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأَقْصَی الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ» [4]
همان طور كه ملاحظه می نمایید، در پایان آیه مورد نظر در سوره اسراء آمده است: «هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ»؛ خدا سمیع و بصیر است.
یعنی در بین صداهای نیایش كنندگان، مناجات كننده راستین را می شناسد و دل ها را می بیند كه كدامین زمزمه از دل عبد خالص برخاست.
[1] معراج پيامبرصلي الله عليه وآله، آية الله جوادي آملي.
[2] بحارالانوار، ج82، ص303.
[3] اعراف (7) آيه 185.
[4] اسراء (17) آيه 1.